over pan

In ons zot onderschatte Zele ontdekten we aan den dijk de vervallen Scheldeschuur.

We bouwden ze om tot ons droompleksken, een ’t huis weg van huis; Pañ.

Verblijf in onze B&B/vakantiewoning, geniet van het goe leven in de bar en ons resto en maak van je huis een echte ‘thuis met duurzaam interieur uit onze shop en bloemen en planten van onze huisfloriste Viv. Dan is er nog onze ‘open space’ voor alle jouw kleine evenementen op maat. Dichtbij alle grote steden en toch middenin onze prachtige natuur, met als voorhof de schelde die voorbij stroomt.

Het plan van pañ? Een stukske vakantie bieden op een zucht van je deur, gewoon wat verwennerij, even time-out en ieders batterijen herladen ( we go eco, logisch! ) en met een zalig goe gevoel terug naar huis laten gaan.

geschiedenis

Tijdens de 19e eeuw draaide de economische bedrijvigheid van zele dijk rond het lossen van vracht. De vracht werd geleverd via kleine zeilschepen en bestond voornamelijk uit baksteen, kalk, beer, steenkool en wit zand. In de jaren 1770 was er nog geen sprake van een schuur, enkel van vier putten waarin beer werd opgeslagen - een toen zeer kostbare meststof. Nooit gedacht dat het Heritage van ‘geld schijten’ hier zijn oorsprong vond. *trots*

Rond 1800 vestigde ene heer De Smedt zich hier om zijn zaak uit te breiden. In 1835 wordt er een nieuw bedrijf opgericht, dat handelde in olie, steenkool en uiteraard: meststof! Dankzij het florerende familiebedrijf werd het erf uitgebreid met nieuwe opslagruimtes en burgerwoningen. Op een detail uit een getekend briefhoofd zien we hoe het er toen uitzag.

Pañ, die toen nog een deel van een identieke tweeling was, buikske gevuld met kolen en met vooraan een terras vol stront, in twee rijen van niet-overdekte beerputten. Aan de achterkant lag een lusttuin met wandelpaden en talloze planten (hoe prachtig moet dat geweest zijn!), op de dag van vandaag versnipperd in achtertuinen en akkers, en onze parking. Ook tof.

Het is onduidelijk wanneer ons tweelingbroertje werd gesloopt. Ook over de toestand en het gebruik van de overgebleven Scheldeschuur tijdens de eerste helft vd 20E eeuw is weinig geweten.

Pas in 1968 verschijnt ze terug in bronnen, wanneer kunstkring Were Di er een tentoonstelling organiseert over enkele oude Zeelse beroepen. Hierna bood ze vaak onderdak aan meer grootschalige lokale evenementen, zoals grote feesten (waaronder de dijkfeesten van 1971 ), recepties en bijeenkomsten.

Tijdens de jaren ’90 werd ze amper nog gebruikt, maar begon de historische en bouwkundige waarde wel door te dringen. Helaas bleef ze leeg en raakte ze steeds verder in verval.

In 2018 bevond de schuur zich in zeer bouwvallige staat. Voor velen was dit dan ook een hoop semi rot hout dat kreunde onder het verval en het gewicht van een immense hoeveelheid pannen.

Wij zagen een parel erfgoed boordevol potentieel verscholen onder dikke frakken klimop. En ’t spel was hesp, we kochten de schuur.

Tijdens de verbouwing hebben we de structuur en materialen maximaal behouden. De dakconstructie werd volledig hersteld, onder meer met gerecupereerd identiek hout van andere schuren in België.

De dakpannen werden stuk voor stuk verwijderd, gesorteerd en behandeld. Het spant en de pannenlatten werden bewust zichtbaar gelaten waardoor het karakter van de oude schuur een zichtbaar element blijft in het huidige interieur.

Laat ons zeggen, ’t is een serieus projectje geworden. Redelijk uit de hand gelopen. Waar te beginnen was moeilijk, waar het ging eindigen ondenkbaar.

Jaren van onderzoek, hard werken, vallen en opstaan en een berg goudklompen zijn ermee vergaan. Onze kak was de dag van vandaag helaas niks meer waard al de rest o zo neig wel!

Een hersteld stukske geschiedenis, een nieuw familiebedrijf in de ruimste zin van het woord en terug een prachtige inspirerende plek om samen te komen en te genieten.

Lucien

Viviane

Ilse

over pan

geschiedenis

over ons